Szczepienia obowiązkowe. Co wy na to? [ANKIETA]

Szczepienia obowiązkowe to od jakiegoś czasu temat wzbudzający ogromne kontrowersje. Zwolennicy szczepienia dzieci mówią, że to niezbędna ochrona dziecka i jego rodziny przed chorobami zakaźnymi. Przeciwnicy widzą w szczepionkach źródło poważniejszych chorób i stanowczo odradzają szczepienie dzieci.

Szczepicie swoje dzieci? Co sądzicie o powszechnym obowiązku szczepenia?

Zapraszamy do udziału w ankiecie i podzielenie się waszymi refleksjami na ten temat. najciekawsze wpisy wylądują na drugiej stronie papierowego wydania "Życia Pleszewa". Tradycyjnie prosimy o przestrzeganie prawideł języka polskiego i unikanie wulgaryzmów.

Od tego roku wszystkie dzieci są obowiązkowo bezpłatnie szczepione przeciw pneumokokom. W ramach obowiązkowego szczepienia każde urodzone po 31 grudnia 2016 r. dziecko może otrzymać preparat zabezpieczający przeciwko 10 szczepom bakterii pneumokoka. Obowiązku szczepienia można dopełnić także szczepionką 13-walentną, która daje szerszy zakres ochrony. Za nowocześniejszą szczepionkę musimy jednak zapłacić sami.



Jak wygląda kalendarz obowiazkowych szczepień w naszym kraju?
Pierwszy rok życia:

W ciągu 24 godzin po urodzeniu dziecko otrzymuje pierwszą dawkę szczepionki przeciw WZW typu B i gruźlicę. 2. miesiąc życia (7.-8. tydzień) - dziecko otrzymuje drugą dawkę szczepionki przeciw WZW typu B, a także pierwszą dawkę szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi oraz Haemophilus influenzae typu b; 3.–4. miesiąc życia (po 6.–8. tygodniach od poprzedniego szczepienia) podaje się drugą dawkę szczepionki przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi oraz Haemophilus influenzae typu b, a także pierwszą dawkę szczepionki przeciw polio; 13.-14. miesiąc życia - podaje się pierwszą dawkę szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce 16.-18. miesiąc życia - podaje się czwartą dawkę szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, trzecią dawkę szczepionki przeciwko polio i czwartą dawkę szczepienia przeciw Haemophilus influenzae typu B (Hib) W 6. roku życia podaje się pierwszą dawkę przypominającą szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi oraz przeciw polio. W 10. roku życia podaje się dawkę przypominającą szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce. W 14. roku życia podaje się drugą dawkę przypominającą szczepionki przeciw błonicy i tężcowi, a w 19. roku życia trzecią dawkę przypominającą tej szczepionki.


W USA oraz Australii nie ma pojęcia „szczepienia obowiązkowe”, choć dzieci nie szczepione nie mogą uczyć się w placówkach publicznych (USA) lub ich rodzice nie otrzymują wsparcia finansowego podobnego do naszego programu 500+ (Australia). Obowiązek szczepień więc w tych krajach realizowany jest przez pośrednie zachęcanie (a faktyczne wymaganie) rodziców do szczepienia dzieci. W Wielkiej Brytanii również nie ma szczepień obowiązkowych, choć lekarze aktywnie do nich zachęcają, a rodzice, którzy odmawiają, mogą spotkać się z negatywną, wyrażaną otwarcie, postawą pracowników służby zdrowia wobec takiej decyzji.